"Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κι εκδόθηκε ύστερα από επίπονη παρότρυνση ενός αγαπητού μου φίλου και συναδέλφου. Πίστευε, ο συνάδελφος, πως οι περισσότεροι από τους παληούς φεύγουμε από τη ζωή, χωρίς να αφήνουμε πίσω μας, τίποτε από όσα γεγονότα ζήσαμε σαν δημοσιογράφοι και που είχαμε γι΄ αυτά προσωπική αντίληψη. Αν όλοι αυτοί, πρόσθετε ο συνάδελφος, έπαιρναν τον κόπο να γράψουν έστω και λίγες σελίδες, για τα σημαντικώτερα γεγονότα, που έζησαν, οι νεώτεροι θα είχαν την ευκαιρία να πληροφορηθούν και να εξασφαλίσουν μια κατ΄ ευθείαν ενημέρωση γι΄ αυτά. Ακόμη και οι μελετητές και οι ασχολούμενοι με την ιστορία, θα εύρισκαν σ' αυτές τις σελίδες στοιχεία χρήσιμα για την αρτιώτερη συγκρότηση της κάθε περιόδου, από ιστορικής πλευράς.

[...]

Τα κεφάλαια γράφτηκαν σε διάφορες στιγμές, ανάμεσα σε επαγγελματικές ασχολίες, σε ώρες που μου επέτρεπε η κλονισμένη υγεία μου και τα δραματικά γεγονότα της τελευταίας επταετίας, που μας στέρησαν ό,τι καλλίτερο και πολυτιμώτερο διαθέτει ένας δημοσιογράφος για να εργασθή: την ελευθεροτυπία. [...]

[...] Μετέφερα απλώς στο χαρτί κατά τρόπο αφηγηματικό ακολουθώντας κατά το δυνατό κάποια χρονολογική σειρά ελάχιστα από τα πολλά γεγονότα που έζησα στο διάστημα της τελευταίας εξηκονταετίας [...]

Ο συνάδελφος που με παρότρυνε να γράψω, δεν είναι άλλος από τον αγαπητό μου φίλο Παναγιώτη Πατρίκιο [...]" (Πρόλογος, σ.10)